Εκεί.

ένα μέρος κρατάω καθαρό

να κατοικίσεις...

κάτω από το δεξί μαστό.

ξέρεις πόση δύναμη θέλει

για να σπάσεις δυο πόδια;;;

να στριφογυρίσεις ένα λαιμό;;;

να θρυμματίσεις βραχίονες καρπούς και δάχτυλα

να κάνεις τα χέρια κορδέλες αράχνινες

σπάργανα απαλά να τυλιχθείς;;; 

θέλει υπομονή να διπλώσεις έναν άνθρωπο

σε εβδομήντα  και δυο στρώσεις.

θέλει την αγάπη τρυφερά πρωτόγονη

πριν οι θεοί την δέσουν

στον πάσαλο της αυλής τους.

θα βάψω τα δόντια μου με στάχτες

να μην σε τρομάξουν στο σκοτάδι.

Τα μάτια σου δεν θα τα κλείσω.

θα τα κρατήσω στην παλάμη

συντροφιά.

 κατάπια όλα τα ρολόγια

γδύθηκα όλες τις εποχές

πλύθηκα όλα τα λόγια

έφτυσα ανάσες.

γεννήθηκα τρεις φορές μπροστά σου

και περπάτησα την μια.

 μηδέν από μηδέν

τα πάντα
 γλυκιέ μου.

πίστεψε με 

κρατάω

ένα μέρος στοργικό

για να σε κρύψω

κάτω από το δεξί μου βυζί

εκεί.. 

έλα...έλα...

κοίτα με χαμογελάω