Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016

κάπως έτσι








και κάπως έτσι
 η σιγουριά της παρένθεσης
γίνεται ρούχο
και μένει εκεί
κρεμασμένο
και αιώνιο
 να σου μασάει τις σάρκες.

και κάπως έτσι 
τα μάτια σου γλυκαίνουνε
ακίνητα διάφανα
καραμέλες παγωμένες
που ιδρώνουνε στον ήλιο.

και κάπως έτσι
τα δόντια σου μακραίνουνε
άσπρα πριονωτά 
σε τρεις σειρές
χωρίς λαρύγγι να τα μπήξεις.

και κάπως έτσι
τελειώνουνε οι μυρωδιές
 το σπίτι  πάλλεται
κενό  αφώτιστο
καθαρό και κρύο
ανθισμένο
σε φροντισμένους κήπους.

και κάπως έτσι
είναι που κουράζεσαι
κι αποζητάς τα παραμύθια
και τα χώνεις στην κοιλιά σου
κι αυτή πρήζεται
 ραγίζει
και ξεχειλίζει πύον.


και κάπως έτσι
η σιγουριά χτίζει την παρένθεση
 κύκλο
και μένεις εκεί
καθισμένος
και αιώνιος 
 να ξεφτίζεις στην φωτογραφία
που παζάρεψες  να ζήσεις.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου