Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2015

Οι ευαίσθητες ψυχές, ευαίσθητα υποφέρουν και συγκαίονται.








Μέρες επιστροφής για τις ευαίσθητες ψυχές
Πίσω στα τσιμεντένια κάστρα τα ορφανά από χορτάρι
Πίσω σε μαζούτ αναπνοές και ατσαλένια τροχοφόρα
Πίσω σε ηλεκτρικούς βόμβους και μανιοκαταθλιπτικά σκυλιά
Σε μελωδικές σκουπιδιάρες και μαβιά πεντάγραμμα
Κουβαλάνε κάτι οι ευαίσθητες ψυχές...
κάτι για να μην ξεχάσουν...
άμμο μέσα σε μπουκαλάκια αλμυρή.
.. άμμο κριμένη μέσα σε σακίδια και παπούτσια
Άμμο να καλοκαιριάσει το μπετόν στους τοίχους
μας και το σταχτί μας δέρμα
Μας μυρίζουν την θάλασσα που λούστηκαν
σε Ικαριες
και Αμοργους
Αναφες και Κουφονησια
Μας μοιράζουν ασημένιες αντανακλάσεις από φεγγάρια
που δεν θα υπάρξουν ποτέ ξανά...
Κάνουν τις ώρες μας μικρές, βαθιές σαν πληγή
που την τρώει η
μανία της παραίτησης


Οι ευαίσθητες ψυχές απλώνουν τα μακριά τους δάχτυλα
που κρέμονται σαν ευχές
σε λεπτεπίλεπτους καρπούς χεριών
που στάζουν μελί από ιδρώτα
Απλώνουν αυτά τα δάχτυλα τρυφερές αναπνοές..
πάνω στο γαμημένο πληκτρολόγιο
κι αρχίζουν να μας πρήζουν τα αρχίδια
( σε όσες δεν έχουμε μας το φυτρώνουν πρώτα!)
με φωτογραφίες
από παιδάκια προσφύγων
και κατεβατά πόνου
κι  αλληλεγγύης...
κι αναθέματα...
ωωωω αγαπάνε τα αναθέματα οι ευαίσθητες ψυχούλες..
τύφλα να χει ο Τράγος Πειραιώς!!


Σχεδόν ένα μήνα μας πετάξαν τα μάτια με φώτο του στυλ
το φεγγάρι στη θάλασσα
το πόδι μου στη θάλασσα
εδώ πιάνω το κύμα στη θάλασσα
εδώ πίνω ουζάκι στη θάλασσα
εδώ με βρέχει το κύμα στη θάλασσα
εδώ έχεσα στη θάλασσα
εδώ γαμήθηκα στη θάλασσα
εδώ έπαθα κολπίτιδα στη θάλασσα
εδώ η θάλασσα στη θάλασσα
( όπου θάλασσα βάλτε όλα τα χοτ σποτ νησιά των εναλλακτικών πλην
τίμια επαναστατημένων ευαίσθητων ψυχών καριέρας )

Γύρισαν από τις Ικαριες τις Αμοργους τις Αναφες και τα Κουφονησια
που όλως τυχαίως δεν είναι προορισμοί προσφύγων
και φρέσκοι και δυνατοί πιάσανε δουλίτσα.
Άρχισαν να κολλάνε τα ένσημα της επανάστασης.
Χάσανε μεροκάματα τον προηγούμενο μήνα που κυνηγούσαν τις μουρμούρες και τον έρωτα στο Θεϊκό φως του αιγαίου

Φόρτωσαν τις μπαταρίες και μπορούν περήφανα να επιδείξουν
την ηλιοκαμένη επαναστατικότητα της ηλιοθεραπείας
κι όχι των χωραφιών
την ερωτική ευαισθησία τις ιδεοληψίας
κι όχι των σωθικών
Την πολεμική ρητορεία του αποξηραμένου σωτήρα
κι όχι του μουλιασμένου στην ανθρώπινη σούπα κοινού θνητού.
Χωρίς σταματημό.

Σαν δαιμονισμένα λαγουδακια της ντουρασελ,
μας σπαμαρουν τα εικονικά ντουβάρια
με ταλαιπωρημένα παιδάκια προσφύγων και καμένα σκυλιά.
Ωωωω ποσο αγαπάνε οι ευαίσθητες ψυχούλες
τα εγκαυματικα σκυλάκια
και τα κρεμασμένα γατάκια
και τα πηδηγμένα κατσικάκια
και τα πνιγμένα παιδάκια.
Τα αγαπάνε γιατί είναι η απόδειξη που μας τρίβουν στην μούρη
ότι είναι οι πιο ευαίσθητοι και καλοί άνθρωποι
οι ξεχωριστοί άνθρωποι
οι γεμάτοι αγάπη
κι αποδοχή
Οι ντελιβεραδες του παγκόσμιου μαρτυρικού σταυρού
των απανταχού κατατρεγμένων ...καμένων... πηδηγμένων.


Και τρώνε μόνο ρεπάνια και μαρούλια , ποτέ κάτι με πρόσωπο
και δεν χέζουν αλλά παράγουν κοπριά
για να την ρίξουν στα μαρούλια ν αυγατίσουν
και μετά να τα φάνε και να κάνουν
κι άλλη κοπριά και μετά ξανά στα χωράφια
και μετά κι άλλα μαρούλια...
μέχρι να θαφτεί ο πλανήτης κάτω από τα σκατά τους...
γιατί σκατά χέζετε συντρόφοι, όχι κοπριά!!!


Ένα μεγάλο Άντε στα Γαμιδια στις ευαίσθητες ψυχές
που ξόδεψαν ένα σκασμό λεφτά ή μισό σκασμό
για να μην κάνουν ακόμα μια φορά τα λόγια πράξη.

Πήγαν στα κωλόνησα τα άσπρα
τα καθαρά από πόνο και πρόσφυγες
γεμάτα μόνο με ποίηση και ερωτά και φως...
ξέπλυναν τα χορτοφάγα ιντελεκτουελ ποδάρια τους
στα πρασινογάλαζα νερά
και πουλάνε ηθικίστικες μπαρούφες και χολή
καβάλα πάνω στο θαλασσοπνιγμένο
προσφυγικό άτι που θα τους πάει καρφί
στην διοίκηση της κατάληψης της γειτονιάς τους
ή κολεκτίβας του ορόφου τους
ή στη συνεργατική παπατζα του κολλητού τους
ή στην καλύτερη, 
στον εκδότη που έχουν παρκάρει την γλώσσα τους.

Αη σιχτίρ 
Είστε χειρότεροι από τους απλά αδιάφορους.


ΥΣ. όσο γράφουμε στάτους
μαζεύοντας λαικς  
ως πονόψυχες σελεμπριτις και ντίβες των  κολλύβων  

Κλείνουν σύνορα
το ένα μετά το άλλο
Τείχη σηκώνονται από φυλακισμένους
Ο στρατός αναλαμβάνει την διαχείριση
της ανθρωπιστικής κρίσης μέσα σε πόλεις
και
το Μπούχενβαλντ ξανάνοιξε
 και ως
  χαρωπό, ανακαινισμένο
μπάι ΙΚΕΑ κέντρο φιλοξενίας

κατουράει πάνω στο "Πότε Ξανά"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου