ο Αγαπητικός μου.

 ph. Nopi F

Ξυπνώ

Η γλώσσα του μιλάει μέσα στο στόμα μου

με κάνει να συρθώ γι να ακουστούν αυτά που έχω να του πω

Στα μάτια μου φτύνει θυμούς και προσευχές

τις βεβαιότητες που έχτιζαν να σβήσει.

 Ξυπνώ

Τα πόδια του με δένουν

σ ένα κορμί που είναι πάντα πιο ζεστό.

Η φωνή του με συστήνει

λυγμό και ύβρης στους θεούς του

 Ξυπνώ

Η μυρωδιά του στα ρουθούνια μου

κλεμμένη ανάσα που με σώζει.

Μαλώνει με τα χέρια μου

που ψάχνουν να φτιάξουν τον καφέ.

Άχτι και νίκη

"Δικά μου...δικά μου"  πανηγυρίζει. 

Ξυπνώ

Πιάνει τις λέξεις του  με σύρματα

 κλωστές, μπογιές κι αλάτι 

τις ρωγμές στα γόνατα μου να καλύψει.

Τα χέρια του κάνει σκαλί,κουρνιάζω

πάνω από το πλήθος

Χαμογελώντας με  σπρώχνει και πετάω.

Ξυπνώ

Κάθε πρωί με γλιτώνει από κει που έμενα ίδια.

Κάθε πρωί μαθαίνω κι αγαπώ  

ως γυναίκα 

και όχι  μάνα.