Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Κάλεσμα




ph. Henri Cartier-Bresson




Με την γλώσσα μου σε καλώ,
Πρώτα  με ήχους έπειτα μ’ άγγιγμα.
Πεινώ για σένα.
Με θεωρείς ακίνδυνη.
Παρατάς τα όπλα σου
για να μπεις σε κάτι νικημένο…παραδομένο.
Θα σε κρατήσω μέσα μου  μέχρι να σ’ ακούσω να σπας…
Κάθε οστό και άρθρωση να θρυμματίζεται,
τους μυς να σχίζονται.
Το λαρύγγι μου να γεμίσει με το αίμα σου,
τον ιδρώτα σου ,την καύλα σου, το γέλιο
σου , τον θυμό σου , τις λέξεις σου …
Να πάψεις να θυμίζεις άνθρωπο .
Κρεάτινο σακί ριγμένο πάνω μου.
Τότε μόνο θα χορτάσω…
Τότε μόνο θα σε αφήσω…
Τότε μόνο θα γίνω  μάνα,
Με χάδι και όχι οδύνη θα σε φέρω πάλι στον κόσμο. 
Καινούριο, καθαρό,  δυνατό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου